Boulimie, ook wel bekend als boulimia nervosa, is een (psychische) aandoening waarbij een persoon continu terugkerende eetbuien heeft welke gevolgd worden door het uitvoeren van compenserende handeling om gewichtstoename te beperken of voorkomen, zoals braken, het gebruik van laxeermiddelen, vasten of extreem veel lichaamsbeweging.
Om de diagnose boulimie te mogen stellen moet een persoon zich niet in staat voelen om de drang tot eten te controleren. Dit gedrag moet minstens twee keer in de week gedurende minimaal drie maanden voorkomen. Er liggen psychische problemen ten grondslag aan het controleverlies. Het zelfbeeld van iemand met boulimie wordt overmatig beïnvloed door het gewicht en het uiterlijk.
Boulimie kan diverse gevolgen hebben. Hieronder vallen onder meer hartritmestoornissen, irritatie en verwonding van de keel, slokdarm en maag, gebitsproblemen, concentratiestoornissen, afhankelijkheid van laxerende middelen, hormonale veranderingen (zoals het uitblijven van de menstruatie) en in ernstige gevallen zelfs de dood. Geschat wordt dat circa 10% van de mensen met boulimie overlijden aan de gevolgen van de eetstoornis. Dit kan een direct gevolg zijn, door de lichamelijke klachten, of een indirect gevolg in de vorm van suïcide.
Mensen met boulimie hebben een gebrek aan controle over de eetbuien en een verstoord lichaamsbeeld. Met behulp van met name cognitieve gedragstherapie kan men de controle terugwinnen en het zelfbeeld in positief opzicht veranderen. Met behulp van deze therapie worden irreële gedachten uitgedaagd en omgezet in reële gedachten. Sommige mensen met boulimie moeten opgenomen worden in een speciale kliniek omdat zij in levensgevaar verkeren.